Lipsk i Drezno

Wpis o kilku dniach spędzonych w Niemczech rozpoczynam nietypowo, bo zdjęciem pod Cavatina Hall.

Dlaczego tak- zapytacie? 

W tym roku rozhulałam się koncertowo- kto czyta mojego bloga, ten wie. To na prośbę Krystusia, który motywuje mnie, by mieć apetyt na nowe marzenia i energię na ich realizację.

Cavatina nie uwzględnia zniżek na zakup biletów dla osób niepełnosprawnych, więc zarzekałam się, że koła mojego wózka tam nie staną... Jednak życie pełne niespodzianek, sprawiło, że wylądowałam tam zanim zdążyłam zamarzyć. 

Umiejętność czarowania naszej Pani reżyser oraz spotkanie Johna Portera ponad rok temu w Łodzi, pomogło w załatwieniu 3 bezpłatnych wejściówek. 

Tak więc na dzień przed planowanym wyjazdem do Lipska, śmigamy na koncert Portera i Nargala. Tym razem Krystuś nie jest zachwycony intensywnością wydarzeń i dochodzi do ostrej wymiany zdań... Podróż do Niemiec odbywa się w tak zwanej atmosferze ,, po niemiecku '' , ale uczta muzyczna i zastrzyk energii, jaką dali nam artyści, była tego warta!

13-17. 04 

Lipsk znajduje się nad rzeką Białą Esterą i liczy około 600 000 mieszkańców. Jest największym miastem w Saksonii. 

Kilka ciekawostek:

Lipsk ma więcej mostów niż Wenecja - 427 

Urodził się tu Richard Wagner i wokalista zespołu Rammstein

Miasto przez 50 lat było pod panowaniem Polski

Lipsk w latach 1949–1990 należał do NRD, co ma odbicie w architekturze. Style architektoniczne mieszają się na każdym kroku. Możemy podziwiać piękne, renesansowe kamienice, w kontraście do brutalistycznych budynków. Z jednej strony barok, z drugiej ciekawe, niezwykle kolorowe murale.

W pogoni za nowymi marzeniami pojechaliśmy najpierw do Lipska, gdyż tu chcemy połączyć miłość do muzyki z motoryzacyjną pasją Krystiana i wspólnym umiłowaniem do zwiedzania i odkrywania ciekawych miejsc. 

Główną atrakcją miał być występ The Blue Man Group, który rozczarował nas na całego. Mieliśmy wrażenie, że artyści chałturzą, a większość dźwięków leci z playbacku. Miłym akcentem było natomiast to, że na koncert przybyła liczna grupa osób na wózkach inwalidzkich. Tego widoku nie ma na polskich salach koncertowych.

17-20. 04. Drezno

O spacerach uliczkami Drezna marzyłam od momentu, gdy obejrzałam film z 2006 r pod tym samym tytułem.

https://www.filmweb.pl/film/Drezno-2006-272178

Lata temu czytałam ,,Rzeźnię numer pięć'' Kurta Vonneguta, która odwołuje  się do bombardowania Drezna pod koniec II wojny światowej. Według szacunkowych danych w mieście w lutym 1945 roku przebywało więcej niż 650 000 mieszkańców – według niektórych źródeł liczba ta mogła sięgnąć miliona. Bombardowanie Drezna było wydarzeniem nieznanym szerszej opinii publicznej, a książka przyczyniła się do poszerzenia świadomości na temat bombardowania i sprowokowania dyskusji na temat jego słuszności.

Ta lektura również zrobiła na mnie ogromne wrażenie i też sprawiła, że Drezno było na mojej liście miast do odwiedzenia.

Na terenie Nowego Miasta (Neustadt) zobaczymy słynnego Złotego Jeźdźca. Pomnik odsłonięto w 1736 roku, budowę sfinansował August III Sas chcąc w ten sposób uhonorować swojego ojca. Projekt rzeźby wyszedł spod ręki Jeana Josepha Vinache’a.

Im dalej  od Łaby tym bardziej zmienia się charakter dzielnicy. Wprawdzie tę część Neustadt wytyczono już w XVIII wieku, ale jej zabudowa pochodzi głównie z czasów szybkiego rozwoju gospodarczego na przełomie XIX i XX wieku. Niekiedy styl w jakim zbudowano tutejsze kamienice nazywany jest grynderskim. Znajdziemy tu hipsterskie puby, miejsca spotkań anarchistów, alternatywne kluby czy siedziby lewicowych organizacji.

Z ciekawych budynków wymienić należy: Pfunds Molkerei i Kunsthofpassage.

Ten pierwszy to dawny sklep mleczarski (z końca XIX wieku), którego właściciel ozdobił w fantazyjne neorenesansowe wzory. 

Drugi to dziedziniec zaprojektowany przez kilku współczesnych architektów. Na najciekawszej z fasad umieszczono specjalne trąby i rury - kiedy pada deszcz instalacja wygrywa melodię.

Największą atrakcją dla Krystusia było oczywiście  Muzeum Transportu.  Pod jednym dachem znajdują się wystawy o czterech rodzajach transportu: wodnym, powietrznym, kolejowym i drogowym. 

Zniszczony w wyniku nalotów bombowych w 1945 r. budynek Johanneum przy Neumarkt stał się siedzibą Muzeum Transportu w 1954 r. Ten renesansowy budynek z 1586 r. był związany z transportem od samego początku, ponieważ służył kiedyś saksoń­skiemu dworowi jako stajnia.

Mnie z kolei zachwyciła najpiękniejsza mleczarnia na świecie. 

Założycielem mleczarni byli bracia Pfund, którzy otwarli wyjątkowy sklep w 1880 roku. By zapewnić odbiorcom świeże mleko, krowy ustawiono na sklepowej witrynie i na oczach klientów, dojono. Takie rozwiązanie przyciągało tłumy nabywców i sprawiało, że mleko było zawsze świeże.

Ręcznie malowanymi kaflami firmy Villeroy&Bach wyłożono całe sklepowe pomieszczenie, zaś  wstawione lustra optycznie powiększyły lokal. Tuż przy wejściu umieszczona jest mała fontanna, z której klienci mogli napić się świeżego mleka.

Pogoda nadal nas nie rozpieszczała-promieni słonecznych było, jak na lekarstwo, a krzywe chodniki i tu dawały nam w kość.

Gdy przedostatni dzień pobytu w Dreźnie powitał nas znowu deszczem i niską temperaturą, zgodnie zdecydowaliśmy, że czas wracać do domu. Tym bardziej, że mocno tęskniliśmy za czechowicką rutyną. Mnie brakowało wyjść z Marzenką na zakupy i Maćkiem do kina, a Krystek pragnął jazdy moto-pomarańczą.